Ερωτηθείσα: Πώς θα τροφοδοτήσουμε τους εαυτούς μας σε 50 χρόνια;
ChroniquesDuVasteMonde: Γιατί όλο και περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να τρώνε σωστά;
Hanni Rützler: Σήμερα, το φαγητό έχει εξαιρετικά υψηλή συμβολική αξία: τίποτα άλλο δεν εκφράζει τόσο πολύ τη στάση του ατόμου στη ζωή. Επομένως, οι διαιτητικές αποφάσεις γίνονται πιο συνειδητές και προσεκτικές.
Αλλά είναι ηθικά σωστή διατροφή καθόλου δυνατή;
Το ερώτημα είναι τι εννοούμε με την κατάλληλη τροφή. Τα περιφερειακά τρόφιμα παρουσιάζουν άνοδο, επειδή μας δίνουν την αίσθηση ότι μπορούμε να μάθουμε περισσότερα για το φαγητό μας; για την παραγωγή τους, το δρόμο για τη δική τους κουζίνα. Τα τρόφιμα που σχετίζονται με τους ανθρώπους θα αισθάνονται αυτόματα πιο υγιεινά. Αυτή τη στιγμή βλέπουμε ότι η τάση είναι από την τοπική τροφή έως την υπερ-τοπική τροφή: οι άνθρωποι παρακολουθούν ότι το φαγητό προέρχεται από το πιο άμεσο περιβάλλον, ιδανικά από τον δικό τους κήπο.
Εκδίδουν την "Έκθεση για τα τρόφιμα" κάθε χρόνο για το Zukunftsinstitut. Πώς θα φάμε σε δέκα χρόνια;
Οι τάσεις των τροφίμων είναι μια έκφραση της ζωής και της λαχτάρας. Και καθορίζονται από μακροχρόνια αποτελεσματικά megatrends όπως η εξατομίκευση, η υγεία και η παγκοσμιοποίηση. Το "καλό και υγιές" θα συνεχίσει να είναι η πιο σημαντική τάση τα επόμενα χρόνια. Απαιτούνται φυσικές πρώτες ύλες, συνδυασμένες με απόλαυση, σε καινούργια, απλά πιάτα ή προϊόντα. Αυτές περιλαμβάνουν βολικές λύσεις, όπως υπηρεσίες παράδοσης που φέρνουν φρέσκα τρόφιμα ή τεχνικές εξελίξεις που διευκολύνουν το μαγείρεμα και τις αγορές, αλλά και εντελώς νέα τρόφιμα, όπως όλα τα ποτά που μας παρέχουν όλα τα θρεπτικά συστατικά ή υποκατάστατα κρέατος.
Πού είναι οι προκλήσεις;
Πολύ σαφώς στο ζήτημα του παγκόσμιου φαγητού. Σύμφωνα με προβλέψεις, πάνω από 11 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν στη Γη έως το 2090. Αυτό θα έχει τεράστιο αντίκτυπο στον τρόπο με τον οποίο τροφοδοτούμε τους εαυτούς μας. Και φυσικά στην κλιματική αλλαγή. Είναι τα έντομα και τα άλγη η λύση για την τροφοδοσία όλων των ανθρώπων; Απολύτως. Η πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού τρώνε ήδη έντομα. Μόνο στη Δύση έχουμε ακόμα ένα ψυχολογικό πρόβλημα με αυτό.
Και ναι, υπάρχουν μελέτες που το βλέπουν πραγματικά ως το κλειδί για την επίλυση του προβλήματος διατροφής. Τα έντομα είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, πλούσια σε πρωτεΐνες και βιταμίνες, και η αναπαραγωγή τους είναι αποτελεσματική και φιλική προς το κλίμα. Και όσον αφορά τα φύκια, το πεδίο εφαρμογής τους γίνεται ολοένα και πιο ποικίλο. Εν τω μεταξύ, υπάρχουν λουκάνικα ψητών και κάρι αλγών και μπιφτέκια αλγών. Τα προϊόντα αυτά βρίσκουν όλο και περισσότερο το δρόμο τους στα σούπερ μάρκετ μας.
Θα εξακολουθούμε να τρώμε πραγματικό κρέας στο μέλλον;
Στις αναδυόμενες χώρες και στις αναπτυσσόμενες οικονομίες της Ασίας και της Νότιας Αμερικής, η πείνα για το κρέας αυξάνεται; Το κρέας είναι ένα είδος σύμβολο ευημερίας. Στην Ευρώπη, η κατανάλωση κρέατος στασιάζει σε υψηλό επίπεδο, ενώ στις ΗΠΑ μειώνεται. Με άλλα λόγια, το κρέας χάνει την ιδιότητά του ως κορυφαίου προϊόντος της κουλτούρας μας για φαγητό.
Όλο και περισσότεροι άνθρωποι αναζητούν εναλλακτικές λύσεις. Ένας από αυτούς είναι το κρέας in vitro. Δοκίμασα τον εαυτό μου το in vitro burger. Αποτελείται από κύτταρα μυών βοοειδών που προέρχονται από ζώα αλλά εκτρέφονται στο εργαστήριο. Αυτό δεν είναι εύκολο να μεταδοθεί πολιτισμικά. Ακόμα, έχει γεύση σαν κρέας και δεν είναι κακή καθόλου. Αλλά δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει μόνο in vitro κρέας στο μέλλον. Θα υπάρχει πάντα το παραδοσιακό ζωικό κεφάλαιο. Αντιμετωπίζουμε απλώς το θέμα με διαφορετικό τρόπο. Η ποιότητα έρχεται στο προσκήνιο, και το κρέας γίνεται ένα πιάτο.
Στην "Έκθεση για τα τρόφιμα" γράψτε ότι πρέπει να τρώμε περισσότερα ψάρια. Γιατί;
Σε αντίθεση με το κρέας, η πείνα για τα ψάρια συνεχίζει να αυξάνεται στην Ευρώπη. Στην Ασία, περισσότερα ψάρια εκτρέφονται από ό, τι αλιεύονται. Αποφασιστική είναι η βιωσιμότητα. Ως εκ τούτου, η φάση της συμβατικής παραγωγής στα ψάρια θα ξεπεραστεί πολύ πιο γρήγορα από ό, τι στην περίπτωση του κρέατος. Όλο και περισσότερες υδατοκαλλιέργειες βασίζονται σε μεθόδους από την κυκλική οικονομία, με αποτέλεσμα έναν εντελώς νέο, οικολογικό τρόπο παραγωγής, ο οποίος μειώνει σημαντικά την κατανάλωση νερού.
