Η θάλασσα δεν είναι

Είναι το ωραιότερο καλοκαίρι στη Θουριγγία, το Highfield Festival μαίνεται, ο ήλιος λάμπει - αλλά η Λένα (Elinor Lüdde) αισθάνεται σαν να το γελάει. Τρεις εβδομάδες πριν από την αποφοίτηση, όλοι οι φίλοι της γνωρίζουν τι θέλουν να γίνουν. Η Λένα, από την άλλη πλευρά, τακτοποιεί τακτικά τον σύμβουλο καριέρας, αλλά έχει μόνο τη σπίθα μιας ιδέας: να γίνει ένας ντράμερ.

Οι γονείς της (Thorsten Merten, Ulrike Krumbiegel), που εξυπηρετούνται επαρκώς από τη μακρόχρονη ανεργία του πατέρα της, δεν είναι πολύ ενθουσιασμένοι: «Όλοι θέλαμε να κάνουμε μουσική, αυτό είναι όλο!» Ο πατέρας προφητεύει την 17χρονη κόρη του και θέλει να την εξαναγκάσει να αποκτήσει μια τεχνική εκπαίδευση. Η Λένα φεύγει.



Αλλά ο φόβος την παίρνει μακριά. Ο φόβος της αποτυχίας, ο φόβος της ανεργίας και, πάνω απ 'όλα, ο φόβος της κάμψης από το φόβο και της δυστυχίας για μια ζωή. Η τελευταία της ευκαιρία να ζήσει το δικό της όνειρο, χειραγωγεί με θλίψη: Με τη βοήθεια των φίλων της και του φίλου της Χανς, όπου μπορεί να ζήσει, αναβλύζει το καλοκαίρι, λέει τις διακοπές στη θάλασσα με τα κορίτσια και τις πρακτικές της, τις ασκήσεις , ασκήσεις - να αποδείξουμε μια φορά στο ωδείο πως είναι σοβαρό το όνειρό της.

Με τα χάλκινα μαλλιά, το δαχτυλίδι της μύτης και το θάρρος με τη μικρή διάλεκτο, η κορυφαία ηθοποιός Elinor Lüdde αναπνέει τόσο πειστικά στο χαρακτήρα της Λένα ότι ο θεατής σχεδόν αισθάνεται σαν voyeur όταν κοιτάζει πάνω από τον ώμο του ευγενικού προσώπου, μαθαίνοντας για τις μισητές τελικές εξετάσεις. Δεν είναι λοιπόν περίεργο το γεγονός ότι η σημερινή 24χρονη είναι υπεύθυνη για την απεικόνισή της; με το Βραβείο Βαυαρίας 2007 ως η καλύτερη ηθοποιός. Η ίδια η ταινία αξίζει ένα ή δύο βραβεία: Με όμορφες, ηλιόλουστες εικόνες, κάνει μια δήλωση αγάπης στο μικρό κράτος της Θουριγγίας, και αιχμαλωτίζει με ζωντανές προσωπικότητες και μεγάλους διαλόγους.

Το μεγαλύτερο σημείο συν το ντεμπούτο του σκηνοθέτη Hagen Keller παραμένει ωστόσο: το θέμα. Ο φόβος για το μέλλον, που σπρώχνει σε κάθε έναν από εμάς και κλέβει τα όνειρά μας κομμάτι κομμάτι, οδηγεί τη Λένα να απελπιστεί και να της δώσει την αίσθηση: "Κάτι δεν πάει καλά με μένα!

συμπέρασμα: Όποιος έχει ήδη αισθανθεί ότι μια φορά ο ίδιος θα βιώσει με ενθουσιασμό πώς η Λένα ξεφορτώνεται από την κρίση του νόμου στον ήλιο και ξαναβρίσκει τη ζωή της.



Συντάκτης: Eva Weber

Η θάλασσα δεν έχει μονοπάτια - Αντώνης Καλογιάννης (Ενδέχεται 2024).



Θουριγγία, Thorsten Merten, Ulrike Krumbiegel, Κινηματογράφος, Filmstart, Κινηματογράφος, Θάλασσα δεν είναι, Elinor Lüdde, Thorsten Merten, Ulrike Krumbiegel, Hagen Keller, Bym.de