E. M. Forster: "Δωμάτιο με θέα"

Το βιβλίο

Φλωρεντία, στις αρχές του περασμένου αιώνα: Κατά τη διάρκεια ενός εκπαιδευτικού ταξιδιού, η νεαρή Αγγλίδα Lucy Honeychurch ερωτεύεται το πνευματικό ελεύθερο πνεύμα George Emerson. Ο ξάδερφος της, που συνοδεύει τη Lucy ως απλό συνοδό, είναι αγανακτισμένος: Γιατί αυτός θεωρεί την κοινωνικά εντελώς ακατάλληλη. Γρήγορα επιστρέφει στην Αγγλία με την Λούσι. εκεί είναι υποτίθεται ότι θα εμπλακεί με τον καλά εκτραφεί, αλλά πολύ βαρετό Cecil Vyse. Ωστόσο, κανένας από τους συμμετέχοντες δεν έχει υπολογίσει με τις ιδιοτροπίες της τύχης και τη δύναμη των συναισθημάτων. Λιγότερη η ίδια η Λούσι.

Με λεπτή ειρωνεία και ελαφρότητα, ο Edward Morgan Forster απορρίπτει τους άκαμπτους τρόπους και τις άδειες συμβάσεις της βικτοριανής κοινωνίας.

Ο συγγραφέας

Έντουαρντ Μόργκαν Φόρστερ (1879-1970) θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους αγγλικούς συγγραφείς του 20ου αιώνα. Το μυθιστόρημα του "Δωμάτιο με θέα" ήταν πιστά μιμούμενη το 1985, με πρωταγωνιστές την Helena Bonham Carter και τον Julian Sands, και έλαβε τρία Όσκαρ. Οι λογοτεχνικές επιτυχίες του Forster περιλαμβάνουν το "Βλέποντας το τέλος του Χάουαρντ", "Άγγελοι και ανόητοι" και "Στην αναζήτηση της Ινδίας".

ChroniquesDuVasteMonde Έκδοση Βιβλίου "Die Liebesromane"

Παραγγείλετε ολόκληρη την έκδοση βιβλίου ChroniquesDuVasteMonde "Die Liebesromane" εδώ στο κατάστημά μας και εξοικονομήστε πάνω από 40 ευρώ σε σύγκριση με την ενιαία αγορά.

Leseprobe "Δωμάτιο με θέα"

Pension Bertolini "Σε αυτή την περίπτωση, η Signora δεν είχε κανένα δικαίωμα," είπε με αγανάκτηση η κυρία Bartlett, "μας έχει υποσχεθεί δωμάτια με νότιο προσανατολισμό με όμορφη θέα δίπλα στο άλλο και τώρα είναι βόρεια με θέα τα δωμάτια που ανοίγουν στην αυλή και μακριά Ω, Lucy! "

"Και είναι ακόμα ένας πραγματικός Λονδρέζος!" είπε η Lucy, η οποία είχε προσθέσει την απροσδόκητη έμφαση του Cockney στην Signora. "Σαν να ήταν εδώ το Westminster!" Κοίταξε τις δύο σειρές Αγγλικών που κάθονταν μεταξύ τους στο τραπέζι. κατά μήκος της σειράς των λευκών νερών και των κόκκινων κρασιού μπουκάλια μεταξύ των τάξεων των αγγλικών? στα πορτραίτα της νεκρού Βασίλισσας και του αείμνηστου ποιήτριας Laureatus, που κρέμασε έντονα πίσω από τα αγγλικά. και η προκήρυξη της Αγγλικής Εκκλησίας (Rev. Cuthbert Eager, M.A. Oxon.), η οποία ήταν η μόνη άλλη διακόσμηση τοίχων. "Charlotte, δεν νομίζετε ότι θα μπορούσαμε να είμαστε και στο Λονδίνο, δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχουν άλλα πράγματα εκεί έξω, πιθανώς επειδή είστε τόσο κουρασμένοι".

"Μάλλον έχετε μαγειρέψει ένα βούτυρο σε αυτό το κρέας", είπε η κυρία Bartlett, βάζοντας το πιρούνι. "Και ανυπομονούσα να βρω τον Άρνο!" Τα δωμάτια που μας υποσχέθηκε η Υπεγράφη με την επιστολή της θα έπρεπε να βγουν στον Άρνο. "Η Signora δεν είχε κανένα δικαίωμα. "Κάθε δωμάτιο είναι σωστό για μένα", συνέχισε η κυρία Bartlett, "αλλά ότι δεν πρέπει να απολαμβάνετε μια όμορφη θέα είναι ήδη ένα σταυρό".

Η Λούσι φοβόταν να είναι εγωιστική. "Charlotte, δεν πρέπει να με χαλάσει, φυσικά και εσύ πρέπει να έχεις ωραία θέα του Arno." "Εννοούσα πραγματικά αυτό, το πρώτο δωμάτιο έξω από το μέτωπο που θα είναι κενό ..." "Πρέπει να το πάρετε", είπε η Miss Bartlett, των οποίων τα έξοδα ταξιδίου πληρώθηκαν εν μέρει από τη μητέρα της Lucy; μια γενναιοδωρία στην οποία συχνά μιλούσε τακτικά. "Όχι, όχι, εσύ!" «Επιμένω, η μητέρα σου ποτέ δεν θα με συγχωρήσει, τη Λούσι». "Ποτέ δεν θα με συγχωρήσει γι 'αυτό."

Οι φωνές των κυριών ήταν πιο δυνατές, αλλά αποκαλύφθηκαν επίσης; αν πρέπει απαραίτητα να ειπωθεί; έναν ορισμένο ερεθισμό. Ήταν εξαντλημένοι και διαμαρτυρόμενοι, αν και φρόντισαν να ξεπεράσουν ο ένας τον άλλον με ανιδιοτέλεια. Κάποιοι από τους γείτονές της άλλαξαν ήδη την εμφάνιση και ένας από αυτούς; ένας από αυτούς τους ανθρώπους χωρίς παιδικό σταθμό, όπως συναντήθηκαν στο εξωτερικό; ακόμη και αν είχε το νεύρο να κλίνει προς τα εμπρός και να παρεμβαίνει στην διαμάχη τους. Είπε, "Έχω ένα δωμάτιο με ωραία θέα, έχω ένα." Η Μις Μπαρτλέτ πήγε σε σοκ.

Συνήθως, οι φιλοξενούμενοι δεν τους παρακολούθησαν για μια ή δύο μέρες πριν τους απευθύνουν; και συχνά ανακαλύφθηκαν μόνο μετά την αναχώρησή τους, είτε ήταν «κατάλληλα» είτε όχι. Ήξερε ότι εκείνος που παρενέβη δεν είχε κανέναν τρόπο. δεν χρειαζόταν να τον κοιτάξει αρχικά. Ήταν ένας γέρος με τεράστιο ανάστημα, με ανοιχτό, καθαρό-ξυρισμένο πρόσωπο και μεγάλα μάτια. Αυτά τα μάτια είχαν κάτι παιδικό, αν και δεν ήταν η παιδικότητα της γεροντίας. Τι ακριβώς θα ήταν; Το πρόβλημα της ανακάλυψης δεν έκανε την ίδια τη Δεσποινίς Bartlett. Το βλέμμα της περιπλανιόταν στο κοστούμι του, που σίγουρα δεν την εντυπωσίασε.Πιθανότατα προσπαθούσε να γνωρίσει τη γνωριμία του πριν μάθαινε με ποιον είχε να κάνει. Ήταν λίγο συγκεχυμένη όταν της μίλησε και στη συνέχεια είπε: "Μια ωραία θέα, ω, μια ωραία θέα! Πόσο υπέροχο να έχεις μια ωραία θέα!"

«Αυτός είναι ο γιος μου», είπε ο γέρος. "Το όνομά του είναι ο Γιώργος, έχει επίσης ωραία θέα." "Αχ", είπε η κυρία Bartlett, αφήνοντας τη Lucy, που επρόκειτο να πει κάτι, να μην μιλήσει καν. "Αυτό που εννοώ," συνέχισε, "είναι, μπορείτε να πάρετε τα δωμάτιά μας, και θα πάρετε τη δική σας, θα κάνουμε μόνο εμπόριο." Οι καλύτεροι τουρίστες ήταν συγκλονισμένοι και συμπαθητικοί για τους νεοφερμένους. Η Μις Μπαρλέττ έδωσε τον εαυτό της όσο το δυνατόν πιο σφιχτά όταν ανταποκρίθηκε στην προσφορά, λέγοντας: "Σας ευχαριστώ πολύ, αλλά αυτό είναι εκτός σκέψης". "Γιατί όχι;" είπε ο γέρος, και οι δύο γροθιές στο τραπέζι. "Επειδή είναι εκτός από την ερώτηση, σας ευχαριστώ." «Ω, ξέρετε, δεν μας αρέσει ...», άρχισε η Λούσι. Ξανά, ο ξάδερφος της δεν την άφησε να μιλήσει. "Αλλά γιατί;" Δεν άφησε επάνω. «Οι γυναίκες κάνουν κάτι ωραίο, οι άνδρες δεν το κάνουν». Κατόπιν χτύπησε τις δύο γροθιές στο τραπέζι σαν άτακτο παιδί, γύρισε στο γιο του και είπε: «Γιώργος, να την πείσει». Είναι προφανές ότι θα πρέπει να έχουν τα δωμάτια ", είπε ο γιος." Δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο να πω ".

Δεν κοίταξε τις κυρίες με αυτά τα λόγια, αλλά η φωνή του πρόδωσε αμηχανία και ανησυχία. Η Lucy, επίσης, ντρεπόταν, αλλά συνειδητοποίησε ότι αντιμετώπισαν αυτό που αποκαλούν "δεξιά σκηνή" και είχε την εκπληκτική αίσθηση ότι η διαμάχη θα διευρυνόταν και θα εμβαθυνόταν κάθε φορά που οι τουρίστες χωρίς νηπιαγωγείο άνοιξαν το στόμα τους, μέχρις ότου δεν αποτελούσε πλέον θέμα δωματίων και όμορφων απόψεων, αλλά κάτι πολύ διαφορετικό, κάτι που δεν γνώριζε ποτέ πριν ότι υπήρχε. Τώρα ο γέρος ήταν ζεστός: Γιατί δεν θέλει να τους εμποδίσει; είπε σπασμένος. Αυτό που έχουν μόνο εναντίον του; Σε μισή ώρα θα είχαν καθαρίσει τα δωμάτια.

Όσο έξυπνος στις λεπτότητες της συνομιλίας; Μπροστά στη βίαιη βία, η κυρία Bartlett πέθανε. Δεν μπορούσε να βάλει μια τέτοια σφήνα σε μια σφήνα. Το πρόσωπό της κοκκίνισε με δυσαρέσκεια και κοίταξε γύρω σαν να έλεγε: «Όλοι είσαι έτσι;» Τότε δύο μικρές κυρίες, που κάθονταν λίγο πιο ψηλά πάνω από το τραπέζι και είχαν το πανί φακών κρέμεται πάνω από το βραχίονα της καρέκλας, κοίταξαν και σαφώς έδειξαν: «Όχι όχι εμάς. ανήκουμε στην ωραία κοινωνία. "

"Φάτε, αγαπητέ μου", είπε στην Lucy, παίζοντας ξανά με τη σάρκα που είχε προηγουμένως αποδοκιμάσει. Η Lucy είπε, mumbling, αυτοί είναι πολύ περίεργοι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν. "Απλά κρατήστε το φαγητό, αγαπητέ μου, αυτή η σύνταξη είναι μια απογοήτευση, αύριο θα πάμε κάπου αλλού".

A Room With a View - Trailer (Απρίλιος 2024).